Zondag 28/02 - Clifton Bay en Champs Bay

Hoewel we ons hadden voorgenomen eens goed uit te slapen, waren we deze ochtend al vroeg wakker (7u40). De zon scheen: het beloofde een mooie dag te worden. En dat is het ook geweest.

We besloten om naar Clifton Bay te gaan en vervolgens een wandeling te maken naar de aanliggende baai Champs Bay. Rond tien uur namen we de trein richting Kaapstad. Daar aangekomen wilden we een taxi nemen naar Clifton Bay, aangezien we de bussen toch niet echt vertrouwen. Het werd een hele zoektocht vol aarzeling. Wij hadden nog nooit een taxi genomen. Twee keer liepen we de straat, waar de taxi’s stonden, op en af. De eerste maal negeerden we alle aanbiedingen van de taxichauffeurs, hoewel we wel degelijk een taxi wilden nemen. Na die eerste taxiobservatie, besloten we dan toch de stabielste taxiwagen te nemen.

Eigenlijk hadden we ons helemaal geen zorgen moeten maken, want na een hete, pufferige rit zonder airco werden we een kwartiertje later vlekkeloos afgezet bij Clifton Bay. Toen we uitstapten, konden we onze’ huid’ niet geloven: het was nog warmen dan in de taxi!! Later op de dag hebben we te horen gekregen dat het wel 37° was geweest. Niet moeilijk dat we bijna weggesmolten zijn ;). Naast onze huid, konden we ook onze ogen niet geloven. Een prachtige kust, vol rotsen, witte stranden en bergen tot in de zee lagen binnen handbereik. Na een korte wandeling, besloten we dan ook om zelf van de zon te genieten. We installeerden ons op strand 3 van Clifton Bay (Clifton Bay is namelijk één grote baai die bestaat uit vier aaneensluitende stranden) en begonnen aan ons middagmaal met een overheerlijke muffin. De zon zorgde er voor dat we niet te lang bleven liggen. Terwijl Kaat de schaduw opzocht en zich verdiepte in de hoogstaande lectuur van het dagblad “Familie”, besloot Sofie om een frisse duik (16°) te nemen in het water met golven die haar gestalte overklasten. 15 zonnecrèmelagen verder (een grote twee uur later dus) besloten we om een stapje verder te zetten. Helaas werd dat stapje geen stapje, maar wel gigantisch veel treden omhoog om op de weg, Victoria Road, te komen. Met hartslag 200 en als twee pufferige oude madammen, slaagden we erin Champs Bay te bereiken. Deze baai is opnieuw de moeite waard. Ze ligt tegen de “twaalf apostelen”. Dit is een berg met 12 rotspunten. Zowel voor gelovige en als voor niet-gelovige de moeite waard. (Grapje hé, dat heeft er natuurlijk niets mee te maken.)

We hadden een verfrissing wel verdient en trakteerden ons zelf op een terrasje. Tot slot liepen we nog over het witte zand van Champs Bay en verfristen onze voeten in het zeewater. We zochten opnieuw een taxi op (Dit verliep al 10 keer vlotter!) en gingen weer richting Kaapstad. Onderweg passeerden we het nieuwe stadion voor het WK. Niet echt onze smaak wat een mooi bouwwerk betreft.

Moe en uitgezweet schokten we met de trein richting hostel.