Woensdag 3/03 - klas bewaken en cricketwedstrijd

Voor de eerste maal hebben we alleen in een klas gestaan. De leerkrachten hadden in de tweede pauze een vergadering, maar die zou een klein beetje uitlopen. Wij moesten de leerlingen na de pauze in de klas binnenlaten en 5 minuutjes wachten tot de leerkracht er was. Na een kwartier stonden we nog steeds alleen in de klas. Vijf minuten in Afrikaanse tijd betekenen blijkbaar het hele lesuur. Gelukkig verliep alles rustig.

Sofie: "Ik moest een klas van ongeveer 20 leerlingen (grade 11, de op één na hoogste graad) bewaken. Toen de leerlingen het lokaal binnenkwamen, zagen ze dat Mr. Kruger (= life science teacher) er niet was. Vol enthousiasme vroegen ze: 'Will you be the teacher today?' Ik moest hen teleurstellen. Ze vonden het jammer, maar waren wel heel geïnteresseerd in België. Sommigen bestookten me met vragen over het Belgisch onderwijssysteem, sport op school, het klimaat... Anderen hielden zich rustig bezig. Het werd een aangename les met een leerrijke babbel voor zowel de leerlingen als voor mijzelf. Toen de bel ging bleven ze wachten tot ik zei dat ze konden doorgaan. De Zuid-Afrikaanse begroeting 'Goodmorning class' en 'Goodbye class' heb ik nog niet toegepast."

Kaat: "Ik hield al enkele keren een oogje in het zeil in een klas, op het moment dat de leraar even weg moest. Maar gisteren kwam de aardrijkskundeleraar het volledige uur niet opdagen en stond ik daar dus, samen met de leerlingen, te wachten. Gelukkig was het net de kleinste klas van de hele school. In ‘grade 10’ zitten maar vier leerlingen die aardrijkskunde volgen. Dat is uitzonderlijk weinig, want in de meeste klassen zitten ongeveer 25 tot 33 leerlingen. Ik leerde de leerlingen alvast wat kennen, want dinsdag begin ik zelf les te geven in dat kleine klasje."

's Avonds zijn we naar een 'krieketwedstryde' gegaan. We zouden eerst alleen gaan, maar Alwein (biologieleerkracht die op het hostel verblijft) wilde graag meegaan om ons de regels uit te leggen. Dit konden we niet laten schieten. Na de rugbywedstrijd, waar we af en toe met de handen in het haar zaten omdat we niet wisten wat er gebeurde, bleek dit de kans om de cricketwedstrijd perfect te kunnen volgen.
Na het avondeten (18u) vertrokken we richting stadium (op 2 minuten wandelen van het hostel). Ook Jeroen, een Nederlandse student, was van de partij. Met z'n vieren hebben we ons supergoed geammuseerd. We zijn echte 'cricket-cracks' geworden. Zowel het spel als het scorebord kunnen we perfect uitleggen. We weten wat wickets, overs, rate achieved, rate required... willen zeggen.
Tijdens de wedstrijd hebben we een Afrikaanse specialiteit gegeten: 'droogwors'. Alwein vertaalde dat in het Engels als 'bulltongue'. Kaat dacht dus dat ze gedroogde koeientong aan het eten was. Het idee smaakte niet. Tot Alwein verduidelijkte dat het van gewoon vlees van een koe is gemaakt... Het smaakt een beetje zoals de droge worsten die wij kennen, alleen is de nasmaak wat muf. Je moet de worst met vel en al opeten. Ook de kleur ziet er helemaal anders uit: heel donker bruin, van ver lijkt het wel op een takje hout. Niet meteen onze lievelingsmaaltijd, maar als je hier bent, moet je dat ook proberen!

Het cricketveld.

Sofie, Kaat en Alwein in het cricketstadium.

Het sportveld van de school is een populaire parkeerplaats tijdens cricket- en rugbywedstrijden. De school verdient er nog iets aan: R40 per auto.