De voorbije dagen observeerden we de laatste lessen. Kaat kreeg ook al wat verbeterwerk mee om de aardrijkskundeleerkracht te helpen. Toch een heel andere ervaring dan bij ons: dubbelzinnige vragen met bijgevolg rare antwoorden, lage cijfers...
Vandaag besloten we om, samen met Jeroen, naar Simon’s Town te gaan. In een overvolle trein (we moesten de hele rit rechtstaan, tegen elkaar geplet) bereikten we na een uur Fishhoek. Omdat de trein niet verder reed (wegens problemen met de spoorwegen in Simon’s Town) werden er bussen ingelast om naar onze eindbestemming te gaan. De tien treinwagons liepen leeg. De mensen drumden om als eerste bij de bussen aan te komen. Een meterslange file ontstond. Je kunt je wel inbeelden dat een volgepropte trein uit een massa mensen bestaat. Gelukkig stonden we vooraan in de rij, zodat we in de tweede bus al een plaatsje konden bemachtigen. Wat ons wel opviel is dat de Zuid-Afrikanen mooi file-rijen vormen. Ze staan netjes in een rij, steken niet voorbij en drummen niet. Net zoals je in de lagere school leert. Hier kunnen de Belgen nog van leren!
Na twintig minuutjes rijden stonden we in Simon’s Town. Hier bleek een festival te zijn (toevallig dit weekend). Allerlei kraampjes stonden bij de haven. Ook schepen en duikboten werden opengesteld voor het publiek. Wij hadden de moed niet om urenlang te wachten om deze vaartuigen te bezoeken. We stelden ons tevreden met een bezoek aan de indrukwekkende marinehaven. We vervolgden onze uitstap naar The Boulders, waar je pinguïns kan zien. Na een lange wandeling richting het zuiden hadden we nog steeds niets gezien. Teleurgesteld besloten we terug te keren naar Simon’s Town. Daar aangekomen zagen we op een plan dat we bijna tot bij de pinguïns waren geweest. Wat dom van ons: we waren er bijna en wisten het niet. We zagen het echter niet meer zitten om nog eens terug te keren en gingen dan maar het stadje zelf bezoeken. Onze pinguïnvrienden zullen we zeker niet in de steek laten. Een volgende keer gaan we hen bezoeken.
Simon’s Town bestaat niet enkel uit 1 straat, zoals je op het eerste zicht zou denken. Als je een zijstraatje omhoog inslaat, kom je in de mooie ‘achterbuurten’. Witte huizen, kleurrijke bloemen, prachtige uitzichten op de haven en baai, en zelfs een moskee maken van de stad een mooi geheel. We bezochten de moskee en moesten hiervoor onze voeten wassen in een speciaal aangepast kamertje. Een leuke ervaring!
Na een bezoek aan ‘The South African Naval Museum’, wilden we nog even met onze voeten in het water lopen. Dit bleek een misser te zijn: hoe dichter we bij het strand kwamen, hoe meer we ‘bezandstraald’ werden. Met zand in het haar, tussen de tanden en onder de kleren gingen we dan maar rechtstreeks richting bus.
Na een weeral warme rit – ditmaal konden we gelukkig zitten – kwamen we aan in Newlands (16u30). Snel een douche nemen en dan richting rugbystadion. De match begon om 17u05.
Ditmaal hadden we tickets gekocht om vooraan te zitten. We kwamen het rugby stadion binnen en wat bleek: we zaten op de eerste rij tussen de die hards!! We moesten een kolonie mannen in bloot bovenlijf passeren om ons zitje te bereiken. “Pas op vir de ladies” Best spannend! De sfeer zat er goed in. We konden de match en de spelers van heel dichtbij zien. De eindscore: 33 – 0 voor de ‘Newlands Stormers’. Het was weeral een leuke wedstrijd!
zondag 7 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten