Zat 24/04 tot din 27/04 – verlengd weekend

Wist je dat…
• Alwyn tijdens de lesuren plots belde op Sofie’s gsm.
• Hij zei dat ze dringend moest komen naar zijn klaslokaal.
• Sofie bezig was met lessen voor te bereiden en dus al haar werk liet vallen.
• Hij haar uiteindelijk vroeg om 20 kopietjes te nemen.

• Het hier vorige week zeer koud is geweest.
• Sofie bijgevolg een aantal keer een warm bad genomen heeft.
• We extra dekens hebben gevraagd tegen de koude nachten.
• We ook dikke sokken hebben gekocht.
• We ons al vaak hebben opgewarmd aan de kaarsjes van Kaat.
• We die kaarsjes eigenlijk meer branden voor de gezelligheid.
• Kaat graag speelt met kaarsvet.
• Ze dan een echt kunstwerkje maakt.

• We een weervrouw uit België hebben, die ons vertelt welk weer het de komende dagen zal worden.
• Die weervrouw ‘mama Schotte’ heet.
• Haar voorspellingen nog kloppen ook.
• We na het koude dipje van vorige week al vier dagen zon zonder wolken hebben.

• De treinen naar verbrand rubber ruiken als ze remmen.
• Wij dat toch verdacht vinden.
• Sofie dan denkt dat de trein elk moment in brand kan vliegen.
• De treinreizigers zich niets van die geur schijnen aan te trekken.
• Zij dat blijkbaar normaal vinden.

• Het nu tijd is voor een gewoon blogberichtje.
• Ik nu dus ga stoppen met ‘wist-je-datten’.


Verslag verlengd weekend

Na een drukke lesweek genoten we volop van het verlengd weekend.

Zaterdag gingen we een kijkje nemen in Kaapstad. We waren al enkele keren in ‘de grote stad’ geweest, maar tot een echt stadsbezoek was het nog niet gekomen. Met ‘De Trotter’ in de hand en het fototoestel in de aanslag vertrokken we als echte toeristen. Onze eerste stop was de ‘Greenmarket square’, een mooi pleintje omgeven door huizen in Artdecostijl. Heel gezellig. Onder tokkelmuziek van een live band schuimden we alle (!!) kraampjes af. Gelukkig dat er geen mannen mee waren, want ik denk niet dat ze de ‘twee uur lange koopjesjacht’ overleefd zouden hebben. Er waren souvenirs in overvloed. Gevolg: Kaat en Sofie hadden geen centjes meer. We waren tevreden met onze koopjes, maar hadden geen rekening gehouden met het volgende: de rest van de tocht door Kaapstad moesten we met handen vol zakken doorbrengen, oeps!! Zo liepen we verder naar ‘Longstreet’, de ‘Company Gardens’, (het enige plekje groen dat rust uitstraalt in het drukke stadsleven) en vele ander mooie bezienswaardigheden. Onze tocht eindigde op het ‘Grand Parade’ plein. De markt was net gedaan en dat kon je merken aan de marktrestjes op de grond.

Zondag was het alweer een mooie dag en dus besloten we om een wandeling langs de kust te maken. We liepen van Muizenberg naar Kalkbaai langs een aangelegd paadje (in het begin toch, op het einde was het klauteren over rotsblokken en wandelen langs de treinsporen).
Muizenberg is echt een surfparadijs. Toen we er aankwamen met de trein, konden we onze ogen niet geloven. In het zeewater (met een temperatuur van 14°, brrr) zaten zeker honderd surfers. Hoe ze niet tegen elkaar botsen, is ons nog steeds een raadsel. In Kalkbaai genoten we nogmaals van het pittoreske haventje met het levendig vismarktje en de talrijke vissers op de pier. Met een ijsje in de hand namen we afscheid van deze kustregio. Wellicht was dit ons laatste bezoekje.

Maandagmorgen stonden we iets vroeger op. We zouden naar Stellenbosch gaan. We moesten hiervoor eerst de trein naar Kaapstad nemen, en van daaruit de trein richting Stellenbosch (met een overstap in Eersterivier). We vertokken om 9 uur. Kaat dacht om rond 10 uur aan te komen, Sofie schatte rond 11 uur. Maar geen van beiden had gelijk. Dankzij een vertraging van de eerste trein en een slechte verbinding in Eersterivier (1,5 uur wachttijd), kwamen we om 13 uur aan!! Een vier uur durende treinreis, die we eigenlijk een beetje aan ons zelf te wijten hebben: we leven hier al volledig op de Afrikaanse manier. Bijgevolg gingen we gewoon naar het station met het idee van ‘we zien wel wanneer de trein komt’. Misschien toch niet zo verstandig . In het vervolg zullen we de dienstregeling dan toch eens op voorhand bekijken, denk ik.
Maar dat hield ons niet tegen om van Stellenbosch, een restaurantje en de universiteit te genieten. Wist je trouwens dat de universiteit van Stellenbosch een heel winkelcentrum bezit? We waren verbaasd toen we ontdekten dat er in één van de gebouwen drie verdiepingen vol winkels en eetgelegenheden waren. Amai!!
De treinrit terug liep ‘iets’ vlotter (bijna twee uur) via een rechtstreekse trein.

Vandaag hebben we een werkdag ingelast. We zijn heel goed opgeschoten met het stageportfolio. De lesvoorbereidingen daarentegen ondervinden hinder door het zeeeeeeer traag werkend internet. Op zijn Afrikaans zal Kaat morgen het uur voor haar les nog een PowerPointpresentatie moeten afwerken. Maar ach ja: ‘we zien wel!’