Deze week was een korte, maar drukke lesweek. De lessen wiskunde en aardrijkskunde liepen zoals gewoonlijk vrij vlot, terwijl we in de lessen life science alweer nieuwe ervaringen opdeden. We gaven de toets van de vorige week terug en wilden hem samen met de leerlingen overlopen. Op dat moment ontdekten we dat de leerlingen niet gewoon zijn om een toets te verbeteren. Ze wisten niet echt wat ze moesten doen. Niettegenstaande we enkele keren zeiden dat ze met een kleurtje het juiste antwoord moesten opschrijven, waren er velen die geen vin verroerden. “Het juiste antwoord schrijven, op een toets, kan dat?” Uiteindelijk waren er toch enkelen die met potlood (!) hun toets aanvulden.
Een tweede ervaring kwam er toen Sofie plots een onvoorbereide les moest geven. Ze was naar Alwyns klas gegaan om te zien of ze kon helpen. Twee minuten voor de les vroeg Alwyn haar of zij de leerlingen niet kon ‘aanspreken over de leerstof’ (letterlijke uitspraak). In een Belgische stage was dat nog nooit voorgekomen en nu moest het plotseling in het Engels gebeuren. De leerlingen kwamen binnen en dus startte Sofie de les. Ze vergeleek verschillende teksten (en afbeeldingen) over ‘tissues’, legde de leerlingen aan de hand van een tekening uit wat fagocytose is, en vertelde hoe de werking van neuronen in elkaar zit. Gelukkig dat de kennis van deze begrippen nog goed in haar hoofd zat, anders was dit nooit gelukt in een andere taal(!).
Vandaag hebben we geen les gegeven, want we zaten zelf op de schoolbanken. We zijn naar de UCT (University of Cape Town) gegaan om een les aardrijkskunde, wiskunde en biologie bij te wonen. We waren benieuwd om te zien hoe het ‘universtiteitsleven’ hier verloopt. Terwijl Sofie terugdacht aan haar jaar op de universiteit (en enkele verschillen ontdekte), begon Kaat al te dromen over haar verdere studies. De gezellige campus van Kaapstad doet je echt zin krijgen in een studentenleven.
Wat ons opviel, was het volgende:
• De lessen hier duren maar 45 minuten. Dat is heel wat korter dan bij ons, maar misschien nog niet zo slecht. De studenten zijn de volle 45 minuten aandachtig. Aangezien de lessen korter zijn, hebben ze ook meerdere lessen van één vak in de week. Het sluit dus iets dichter aan bij de middelbare school.
• De auditoria zijn heel goed uitgerust (soms zelfs beter dan bij ons): 6 grote krijtborden, computer en beamer, megagrote projectieschermen… Er wordt heel goed gebruik gemaakt van deze mogelijkheden.
• De studenten volgen de lessen op een Westerse manier: ze noteren bij de lestekst (PowerPoint)tijdens de monoloog van de docent, ze komen te laat in de lessen, ze zijn blij als de les eindigt… Alleen het laptopgebruik zie je hier niet vaak.
• Het tempo van de les ligt even hoog als bij ons.
• De studenten worden naast de examens ook permanent geëvalueerd door heel wat taken, ‘homework’ en testen.
Toen we tijdens een springuur naar het plein voor het hoofdgebouw gingen, kregen we plots een ‘festivalgevoel’. Overal stonden partytentjes waar ze verschillende snacks aanboden. Zelfs ‘Belgian chocolate pancakes’ waren te verkrijgen. Met een koffietje aan de lippen en een pannenkoek in de hand genoten we (in het zonnetje) heel even van het Zuid-Afrikaanse studentenleven!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten